In pêrt rileve da "L'univers e traboca ad vita" Che u l'avreb scrèt de 1877 pêdar Azol Secchi

Da no l'êria, l'aqua e la tëra ie tri elemét Chi è pupulê da tânti raz pió o mânc inteligént Nonostat i cambiamént dal cundiziôn de clima Aglia segui, adatêndos e migliurênd cun sempar pió iniziativa Inmazinênd quânt che ui sarà in ti stermine univers E cun la vitalitè, nénc l'inteligéza la sara spêrsa par toti i vers In tot stabundâza ui sara saz'êtar di ësar inferiur Us toca parò ad pinsê che in quêlc pòst uin sia nénc di superiur In tun spazi che i pió i pêsa infinì Cun dagl'isul che ignóna aglià migliò ad Sul che i sprêza energì Försi quêlcadô ad chi Sul calè I putreb esar candide a una situaziô com a què Se pu quêlcadô ad qui calè ie nêd na masa ad témp prèma A l'incôntar, le pusèbil che lo mej is' sgavegna Se cóma e dis i profesur a e témp le lighê l'avanzamêt Esend no zuvan "relativamêt", un de o clêtar l'è pusèbil che a si truvegna in tun cuntinêt Sperênd che se e zuzed, qui che i s'incôtra i sia tot bô E che ignô l'ascôlta ad clêtar al rasô Avgurêns che la ziviltê pió inteligéta Cla usa quel che la ja per migliurê l'esistênza. Valter Zoffoli (gennaio 1988)

© cfm2004